Rock VS Rave

'n Baie bekende denker het eens die volgende kwytgeraak: "Die mensdom bestaan uit twee maklik herkenbare tipes mense: Rockers en Ravers my ou!".

Goed, goed, ek weet dis nie die tipe aanhaling wat jy aan die begin van 'n prysuitdeling-toespraak sou hoor of lees in die Reader's Digest nie...of enige ander leesstof buiten dié in jou hand (as dit nie vir my minder kreatiewe denkbeeldige denker was nie).

Die punt bly staan dat die stereotipe Raver en die stereotipe Rocker nie juis op dieselfde snaar tokkel nie. Wil ek enigeen hierdeur beledig? Natuurlik nie! As ek dit wou doen, sou ek die gesofistikeerde rock-liefhebber vergelyk het met die slymerige,onkreatiewe, stroom-af-swemmende (met 'n tekort aan 'n basiese denkpatroon) pop-aanhanger.

Die kwessie wat egter hier in die lug hang, is die feit dat rock te maklik met rave/trance/house vergelyk word. ie dat dit dieselfde klink nie, nee, dit word nie gesê nie, maar daar word amper voorgestel deur sommige mense dat rave net soveel musiek is as rock…

EKSKUUS?!? Rave mag dalk die manier hê om jou op jou voete te kry en te laat party, maar ek het nog nie die soul in die goed gesinkroniseerde beats gehoor nie. Sien, ek beledig nie rave nie, It's like a garden: I dig it sometimes. Maar rock en rave is elkeen in 'n klas van hul eie.

Ek sit vir Derrick the Bandit af as sy klanke per abuis deur my draadloos syfer. Vir my is dit nie luistermusiek nie (dalk in 'n kar met 'n lekker system), maar party-musiek. En rock...rock het soul...

Peper asseblief

JERRY Springer se sirkus het nogal baie daarvan. Sommige flieks se blou driehoekies waarsku ons dat dit in die film voorkom. En die skoolgronde is ook ongelukkig nie ver agter nie, daar kry jy oorgenoeg daarvan: Vloekwoorde. Musiek sal dan mos nie daarsonder wees nie, vervlaks.

Vir sommige van ons mag dit dalk nie aanstoot gee as ‘n liedjie vloekwoorde bevat nie. Ons mag dalk selfs sê dat dit die gevoelens van die kunstenaar beklemtoon... wag ‘n bietjie, kunstenaar? Is dit dan ‘n kuns om die f-woord te gebruik? Dit is ook nie juis ter wille van die rym nie, (met hoeveel woorde rym dit tog werklik en rym die meeste liedjies in elk geval deesdae?). Dus kan die "intelektuele digter" as rede kan ook maar uitgeskakel word.

Is dit dan werklik nodig? Liedjies kan steeds dieselfde effek hê (indien nie beter nie) sonder die alewige gevloekery. En as dit gaan daaroor dat die, kom ons sê maar, kunstenaar ‘n mark wil skep vir sy/haar musiek, ag shame. Weet hulle dan nie dat goeie musiek dit ook kan doen nie? Of baie ander goed: ons almal weet hoe baie CD's Britney Spears verkoop (gmf...) en daar is geen vloekwoorde betrokke nie - silikoon is mos nie ‘n vloekwoord nie.

Ek is uiters teleurgesteld in Blink 182 se nuwe giere. Die peper het blykbaar opgeraak met die opneem van hulle nuwe CD, Take off your pants and jacket. Hoekom dan nou ouens? Enema of the state was duidelik, en dit sonder alewige barheid (goed, die naam van die CD mag dalk ‘n bietjie gagga wees). Maar vloek is nie die dêng wat musiek laat werk nie!

Kom ons maak almal na(ar)

EERS klap ek my radio so ‘n paar keer, dalk is dit stukkend. Dis egter tevergeefs, moet die uitsending wees, want Queen het nog nooit so siek geklink nie. Dalk was hierdie opname gemaak in Freddie Mercury se laaste dae...

Tot my verdriet vind ek egter uit dat dit ‘n cover is! En dit nie eers deur Rock-amateurs nie, nee, dis maar net die seuntjies van die groep Five. Ironies dat hulle toe juis sing: "We will rock you". Vertrou ‘n boyband om enigiets te kan neul. Om alles te kroon moes ek hoor dat Brian May, oud kitaarspeler vir Queen, gehelp het met die opname. Brian, soms moet slapende honde net nie wakker gemaak word nie, veral nie as die slapende honde met die ontwaking skielik hondsdolheid het nie.

Die kom-ons-mors-ander-mense-se-liedjies-op-epidemie het egter ongelukkig nie daar gestop nie. Nog ‘n boyband, Westlife, se klaagliedere was blykbaar aan die opraak en hulle besluit toe om "Uptown Girl" te transformeer (en my sodoende te irriteer). Later moes my ore verder bestraf word deur Gerri Haliwell se hervorming van "It's raining men". Kan een van die mans wat dan so uit die hemel neerstort haar nie tref nie? Asseblief!

Wat inspireer kunstenaars om ander mense se liedjies oor te doen/doem? Of het inspirasie absoluut niks daarmee uit te waai nie? Daar is soveel dinge om oor te sing, soveel note om te gebruik in soveel verskillende maniere. Daar is selfs daardie dingetjie genaamd, ag, wat noem ‘n mens dit nou weer... uhm... KREATIWITEIT!

Ja, daar is uitsonderings waar geniale kunstenaars dit nou wel kon regkry om ‘n liedjie suksesvol ‘n nuwe baadjie aan te trek, of om dit ‘n heel nuwe uitrusting te gee. ‘n Voorbeeld hiervan is die Fugees se meesterstukke: "No Woman no cry" en "Killing me softly" so ‘n paar jaar gelede, want hierdie tranetrekkers het jou nie (wanhopig) laat ween nie.

Onthou net: ‘n Skildery deur Vincent van Gogh kan nie deur ‘n kleuterskoolklas perfek gekopieër word nie, maar in sommige gevalle kan die eindproduk wel op die yskas se deur uitgestal word.

Koos Komkommer

‘n Tydjie gelede vra ek vir ene Koos Komkommer "Die Groot Vraag": van watter soort musiek hou hy? Ons eerste ontmoeting verander dadelik in die laaste een, na sy ondeurdagte antwoord: Ag, hy hou sommer van enige musiek. Koos! Weet jy wat jy sê? So jy sal ‘n CD getiteld Kill Everything van die Manifesting Metal Maggots koop, maar terselfdetyd ook luister na Liewe Heksie sing oor Blommeland?

Goed, so Koos Komkommer bestaan nie werklik nie, hy is slegs ‘n veralgemening van daardie soort persoon wat byvoorbeeld nie eers weet dat daar ‘n verskil tussen Rock en Pop is nie. En ek ontmoet hulle ongelukkig gereeld. ‘n Bietjie musieksmaak maak nie dood nie, hoor. Dit sou my bekommer het as ek ‘n Koos Komkommer was.

Het jy al ooit ‘n dag in jou lewe sonder musiek beleef? Musiek is deel van die lewe. Dis een van die min dinge wat deur die eeue heen (ten spyte van verandering en verskeidenheid) nog altyd daar is. Dis teenwoordig in alle lande, gelowe en kulture - van die begin af! Musiek is inderdaad in die mens ingebou, dis een van die vele dinge wat ons van diere onderskei. Waar het jy al ‘n bobbejaan in die veld gesien rock op ‘n twaalfsnaar-akoestiese kitaar?

Wat probeer ek sê? Moenie ‘n Koos Komkommer wees nie, brei jou kennis van musiek uit, dis voorwaar ‘n voorreg. Moet jouself nie beperk tot wat jy oor die radio hoor in daardie uur wanneer jy toevallig met ‘n halwe oor luister nie. Daar is baie meer om van te kies as wat jy dink, en soos jou kennis verbreed, sal jy dan ook besluit waarvan jy presies hou.

Ek wens ek kon sê dat ek - toe ek in die baarmoeder was - slegs geskop het as ek ‘n vals noot gehoor het. Of dat my eerste woorde "Rock On" en my eerste vaste voedsel ‘n musiektydskrif of kasset was. Musieksmaak groei en ontwikkel egter reg deur jou lewe.

Hopelik leer jy ook in jou "pelgrimstog" deur die musiekwêreld dat die soort wat gewoonlik meer instrumente as rekenaars bevat en waar jy meer as twee woorde kan uitmaak, werklik die soort is wat nooit uitsterf of vergeet word nie.

Back